Maj w tym roku jest bardzo sprzyjający na wypady do lasu. I byłem chyba parę razy w Lesie Bronaczowa, gdyż mam do niego dość blisko, a zarazem jest tam teraz przepięknie. Dzisiejszy wpis jest o mojej wycieczce 10 maja. Pogoda wtedy była słoneczna i w lesie było uroczo. Światłocienie i świeża zieleń robiły klimat i z ochotą podążałem przez las. Na końcu doszedłem do uroczej polany pełnej malowniczych brzóz, no można tam naprawdę odpocząć.
Rzepak w świetle zachodzącego słońca wygląda bardzo nastrojowo i podczas pobytu w Piekarach, gdzie pokazywałem ostatnio morze rzepaku, pozostałem do końca dnia aby uchwycić właśnie rzepak w niskim świetle zachodzącego słońca. Tego dnia /8 maja 23/ przejrzystość powietrza była jakaś wyjątkowa i wszystko wyglądało bardziej intensywniej, warto było poczekać na koniec dnia, warunki do fotografii były bardzo dobre, więc dziś parę zdjęć z tej sesji.
W maju najpiękniej kwitnie rzepak i można się nim zauroczyć. Wybrałem się do Piekar, aby zobaczyć czas jego kwitnienia i trafiłem na dość ciekawe warunki. Było już dobrze po południu i słońce chyliło się ku zachodowi. Wtedy żółty rzepak wyglądał niesamowicie, a jego połacie były niczym morze, zalewające okolice. Można było wędrować wśród jego łanów i poczuć magię zapachu i tego właśnie intensywnego koloru. Słońce niskie dodawało pięknego blasku i można było chłonąć to wszystko. Żółte pola dają nadzieję, że ten świat nadal jest piękny.
Wiosna ma to do siebie, że obdarza nas obfitością kolorów. I po zimie i przedwiośniu bardzo chętnie łakniemy je. Zieleń koi nasze stargane oczy i miło jest obserwować ją w przyrodzie. Innym częstym kolorem, który narzuca się na na wiosnę jest żółć. Bardzo dużo kwiatów właśnie zabarwia się na ten kolor. Nie znam wielu aż tak gatunków kwiatów, ale idąc po wiosennych trasach, ciągle natrafiam na żółte kwiatki. Choćby kaczeńce, czy mniszek, nie mówiąc jak przepięknie kwitnie w maju rzepak. Dziś wybrałem parę kadrów z kaczeńcami, na które trafiłem spacerując po Pychowickich Łąkach.
W dalszym ciągu wędrując po ziemi Jury Krakowsko-Częstochowskiej, gdzie byłem właśnie w Czubrowicach, chciałem dziś pokazać i inne zdjęcia z tamtych terenów, gdzie byłem na początku maja i wiosna powoli się rozwijała. Tam jest zupełnie pusto i spokojnie, można delektować się przyrodą i jej urokami, bardzo lubię tam czasami zajechać, bo wiem, że ta przestrzeń i widoki są balsamem dla duszy. Jest tam oczywiście Golgota, o której już Wam kiedyś pisałem, a dziś trochę wiosennych majowych kadrów brzóz i kwiatów, mniszka i pierwiosnków.
Na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej w Czubrowicach znajduje się przepiękna samotna górka wapienna skąd rozciąga się ładny widok na okolice. Dojście do niej wymaga trochę zachodu, zwłaszcza, że leży pośród pól i łąk. Od strony miejscowości trzeba iść dość zawiłą drogą, a wręcz poprzez pola. Dlatego nie jest tak bardzo uczęszczana, niemniej od Przegini jest pewnie lepsze dojście. Ale ja wolę iść taką drogą trochę na przełaj. Jest wtedy znacznie więcej osobliwości przyrodniczych i ciekawych miejsc. Sam szczyt nie jest stromy a widoki są piękne na całą okolice. Dużo przestrzeni i można chwilę odpocząć. Wracając spotkałem na polnej drodze małą bardzo zabawną łasiczkę, która trochę mnie adorowała i prawie nie uciekała. Ot, taka ciekawostka. 😆
Pierwszego maja pogoda w tym roku była wyjątkowo łaskawa. Wybrałem się do Rącznej za Piekary aby zorientować się jak wyglądają pola, czy czasem już rzepak nie kwitnie. I miałem nosa, bo faktycznie zaczęły się już początki kwitnienia jego. Najpierw udałem się na wzgórze nieopodal kapliczki w Rącznej, gdzie jest przepiękne miejsce na widoki na górki. Przejrzystość powietrza spowodowała, że idealnie było widać Babią Górę i widok na okolice. Rzepak kwitnący dodawał resztę bajkowego krajobrazu, a potem zjechałem na dół w kierunku Liszek i mogłem spacerować wśród łanów kwitnącego rzepaku.
Pod koniec kwietnia wybrałem się do Bielan. Początki wiosny były już widoczne. Pierwsze zielone listki pojawiły się na drzewach i krzewach. Robiło się już coraz cieplej i zieloniutkie listki robiły niesamowity bajkowy klimat. Mam tam piękną brzozową aleję, która w świetle południowego słońca robi duże wrażenie. Ta aleja gdy stanie się właśnie w kierunku południowym świeci niczym seledynowy brzask upojnej zieleni. Lubię tam przebywać i napawać się blaskiem świeżej zieleni, a słońce robi resztę.
Kwitnące sady mają coś z bajki. Na ten pener wybrałem się do Czułowa, za Liszkami, od strony Kaszowa. Sady tam za pewnie są prowadzone jako przedsiębiorstwo uprawy gruszek, ale nie mniej też są urocze, widać w nim dokładną rękę, zadbane i pielęgnowane. Przycinane nisko drzewa są po to by zbieranie gruszek było nieuciążliwe a poza tym więcej światła wpływa na dojrzewanie owocu. Ja zainteresowałem się nimi z powodów estetycznych i fakt zrobiły na mnie duże wrażenie. Dodałem jeszcze zdjęcie z sadu innych owoców, zapewne czereśni. Urozmaiceniem tych sadów są kwitnące tam kwiatki, które dodają wiele walorów barwowych.
Klasztor oo.Benedyktynów w Tyńcu jest bardzo znany, chyba tak samo jak Kraków. Wybrałem się właściwie na drugą stronę Wisły do Piekar skąd jest piękny na niego widok, a zarazem znajdują się tam przepiękne wierzby, które już znacie z moich relacji. Dziś kilka refleksji na klasztor, w zadumie kwietniowych wiosennych dni.
Wiosenne wierzby w Piekarach koło Krakowa mają taki bardzo Polski charakter. Dość często je tam odwiedzam i muszę powiedzieć, że urok ich jest bardzo duży. Fotografowałem je wiele razy i o różnych porach roku i dnia. Tym razem wybrałem się 23 kwietnia przedpołudniem. Było słonecznie i dość ciepło. A one strojne w wiosenne lekkie sukienki nadawały powabu niedzielnego poranka. Teraz po zeszłorocznej przycińce, pokazują swe piękne fryzury i zapraszają do tańca. Łąka z mniszkiem dodała piękna wiosennemu dniu.
